رینگ و فلنج از مهمترین ساز و برگ‌های خط لوله بوده و دارای شکلی صفحه‌ای و دایره‌ای می‌باشد و روی کناره‌های صفحه دایره‌ای سوراخ‌هایی برای اتصال از طریق پیچ و مهره وجود دارد. مهمترین مورد مصرف فلنج‌ها استفاده از آن‌ها در ایجاد اتصال میان قطعات و تجهیزات مختلف موجود در خط لوله و بستن لوله‌ها به یکدیگر می‌باشد.
نحوه طراحی و تولید فلنج‌ها به صورتی است که بسته به کاربرد آن‌ها، دارای استحکام لازم بوده و به سادگی از دیگر اتصالاتی که به آن‌ها متصل شده جدا نمی‌شود. این دلیل برای توجیح حجم بالای استفاده از این محصول برای انواع اتصالات کافیست.
فلنج‌ها می‌توانند از جنس فولاد، فولاد آلیاژی یا پلی اتیلن تولید شوند.
در هنگام استفاده از فلنج برای اتصال قطعات باید این نکته را در نظر داشت که در کنار فلنج حتما نیاز به واشر یا گسکت و پیچ و مهره می‌باشد. مابین فلنج‌های دو قطعه باید از واشر مناسب برای آب‌بندی استفاده کرد. همچنین فلنج‌ها از طریق پیچ و مهره به یکدیگر وصل می‌شوند. و این سه در کنار یکدیگر اتصال مناسب را برقرار می‌کنند.
مهمترین مشخصات فلنج
فلنج‌ها دارای ویژگی‌هایی می‌باشند که تعیین کننده نوع و کاربرد آن‌ها است. مشخصات فلنج به صورت استاندارد تولید شده‌اند بر روی بدنه فلنج درج شده است. تعدادی از مشخصات فلنج‌ها شامل موارد ذکر شده در ادامه مطلب می‌باشد:
- نام و عنوان تجاری مربوط به تولید کننده فلنج
- سایز و اندازه اسمی لوله‌ای که فلنج به آن متصل می‌شود. این ویژگی در واقع قطر خارجی لوله مذکور می‌باشد.
- فشاری که فلنج قابلیت تحمل آن را دارد که این ویژگی با عنوان کلاس فلنج بیان می‌شود.
- فرم بدنه سطحی فلنج (این بخش از فلنج بخش اصلی و مهمترین قسمت یک فلنج می‌باشد.)
- سوراخ‌هایی که روی کناره‌های فلنج قرار دارند.
- ضخامت یا گوشته فلنج که در میزان تحمل فشار فلنج موثر است.
- جنس موادی که فلنج از آن تولید شده است که به صورت عددی بیان می‌شود و بر اساس استاندارد ASTM تفسیر می‌شود.
- نوع عملیات حرارتی که بر روی فلنج انجام شده است. این مشخصه نیز بصورت عددی ذکر و با استفاده از متن استانداردها تفسیر می‌شود.
کلاس فلنج‌ها
برای دسته‌بندی فلنج‌ها بر اساس میزان تحمل فشار که کلاس فلنج خوانده می‌شود، چند استاندارد مختلف وجود دارد که در اینجا به توضیح مختصر در باره هر یک می‌پردازیم. این استانداردها شامل موارد پایین می‌باشد:
- دسته‌بندی کلاس فلنج بر حسب استاندارد ۳۴.16ANSI B: این استاندارد فلنج‌های فولادی و فلنج‌های فلزی آلیاژی را در دسته‌هایی با عنوان کلاس‌های ۱۵۰-۳۰۰-۴۰۰-۶۰۰-۹۰۰-۱۵۰۰ و کلاس ۲۵۰۰ دسته‌بندی می‌کند. اعدادی که در کنار کلمه کلاس قرار می‌گیرند در واقع بیان کننده میزان ماکسیمم فشاری است که در دمای معین حداکثری برای فلنج قابل تحمل می‌باشد. این عدد بر حسب PSI بیان می‌شود.
- دسته‌بندی کلاس فلنج بر حسب استاندارد ISO: در این استاندارد میزان تحمل فشار فلنج‌های ساخته شده از فولاد و یا آلیاژهای فلزی با استفاده از نماد PN نشان داده می‌شود. عدد مذکور در این استاندارد بیانگر فشار اسمی فلنج می‌باشد. این عدد بر حسب BAR بیان می‌شود.
- دسته‌بندی کلاس فلنج بر حسب استاندارد BX6-B6-A6 API: این استاندارد نسبت به استاندارد دسته اول موسوم به گروه ANSI در رنج بالاتری قرار می‌گیرد و فلنج‌های ساخته شده مطابق این استاندارد از تحمل بیشتری در برابر فشار برخوردار هستند. این فلنج‌ها با عناوین فلنج کلاس ۵۰۰۰، ۳۰۰۰، ۲۰۰۰، ۱۵۰۰۰، ۱۰۰۰۰ شناخته می‌شوند.
پیچ فلنج
پیچ‌ها در دو حالت تماما رزوه شده و یک طرف رزوه وجود دارند. پیچ‌هایی که به صورت تماما رزوه می‌باشند (Stud bolt) نامید می‌شوند و دو مهره به همراه آن‌ها بکار می‌رود. پیچ‌هایی که یک طرف رزوه هستند (Bolt) نامیده می‌شوند و طرف دیگر آن که رزوه دار نیست به صورت شش گوشه و یا چهار گوشه بوده به صورتی که آچار خور باشد. این پیچ‌ها تنها به یک مهره نیازمندند.
سایزبندی پیچ‌ها مطابق قطر خارجی آن‌ها می‌باشد و با واحد میلیمتر یا اینچ بیان می‌شود. برای درک بهتر یک نمونه ذکر می‌کنیم. در پیچ با نام M۱۴ قطر خارجی برابر با ۱۴ میلیمتر بوده و در پیچ با نام پیچ ۳/۴″ قطر خارجی برابر ۳/۴″ می‌باشد.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.